Σκέψεις για τη ζωή

Εδώ και μερικό καιρό σκέφτομαι τα πράγματα που έπραξα στη ζωή μου, το αν ήταν σωστά λάθος, κτλ. Ο Οσκαρ Ουάιλντ είχε πει κάποτε ότι τις σωστές τις αποφάσις τις παίρνουμε αργά. Δίκιο είχε. Και εγώ μόλις τώρα άρχισα να πράτω σωστά. Παλιότερα, σύμφωνα με τους περισσότερους ήμουν λάθος. Ήμουν; Περίεργο, ούτε και εγώ δεν μπορώ να τα ξεκαθαρίσω, πόσο μάλλον οι άνθρωποι γύρω μου. Παλιότερα κάπνιζα, για λίγο διάστημα, που με στιγμάτισε για κάμποσο καιρό. Έπειτα ακολούθησε η κατάθλιψη, και τέλος η υποχονδρία. Όπως λέει ο κόσμος, πρέπει αν είμαι χαζός για να σκεφτομαι και να πράτω τουλάχιστον αυτά τα πράγματα. Είμαι; Είναι αυτοί έξυπνοι; Ανθρωπάκια που πέφτουν για ύπνο, νομίζοντας ότι έχουν περάσει τη μέρα που μόλις έπρεπε ζώντας και πως την επόμενη θα είναι υγιείς, νέοι και δυνατοι. Κάποτε ήμουν και εγώ έτσι. Κα χαμογελούσα, στις ψευδεσθήσεις μου.